Nie wygłoszę tu mowy , powiedział 17-letni García Márquez, odżegnując się tym samym od zwyczaju publicznych przemówień. Jednak z biegiem lat, zabierając głos w kwestiach społecznych, politycznych i towarzyskich - przy okazji kongresów, laudacji, wręczenia Nagrody Nobla - autor Stu lat samotności udowodnił, że i w tym gatunku prozy odnajduje się wyśmienicie. Jego mowy skrzą się dowcipem, wzruszają, a gdy trzeba, zarażają entuzjazmem i napawają oburzeniem. Ta książka daje możliwość prześledzenia biografii Garcii Margqueza z wyjątkowej perspektywy: wymowne są okoliczności, w których wygłaszał poszczególne mowy, ich tematy, styl, a nejednokrotnie nawet grono odbiorców. Nie wygłoszę tu mowy to obowiązkowa lektura dla wielbicieli twórczości i autora i dla wszystkich zainteresowanych najnowszą historią Ameryki Łacińskiej.